આ કથા એક 18 વર્ષની છોકરીની દ્રષ્ટિથી શરૂ થાય છે, જે હાઇસ્કૂલમાં અભ્યાસ કરતી વખતે સામનો કરે છે કે તે અમુક પ્રોજેક્ટ્સ અને વિષયોને લઈને ઘણા દબાણમાં છે. તે કહે છે કે તેને સ્કૂલમાં ઘણું કામ કરવું હોય છે અને સમયની અછત અનુભવે છે. યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સમાં વિદ્યાર્થીઓને હોમવર્ક વધારાના પ્રમાણમાં આપવામાં આવે છે, અને આ મુદ્દો માત્ર અમેરિકામાં જ નહીં, પરંતુ અન્ય દેશોમાં પણ છે, જેમ કે તાઇવાન, કોરિયા અને ફ્રાન્સમાં. ઘણા વિદ્યાર્થીઓ માને છે કે હોમવર્કની વધુ માત્રા તેમને ટેન્શનમાં મૂકતી છે. કથાને આગળ વધારવામાં, સમય વ્યવસ્થા વિશે ચર્ચા થાય છે. લેખમાં સૂચવવામાં આવ્યું છે કે સમયનું યોગ્ય આયોજન કરીને વિદ્યાર્થીઓને વધુ સારી રીતે અભ્યાસ કરવાની તક મળી શકે છે. એક યુવતી, જીલ્યાન, સૂચવે છે કે તેમને કરવાની બાબતોનું લિસ્ટ બનાવવું જોઈએ, જેથી મહત્ત્વપૂર્ણ બાબતોને ધ્યાનમાં રાખી શકાય. આ રીતે, લેખમાં વિદ્યાર્થીઓને સંઘર્ષ અને સમયની નિયંત્રણની મહત્વતા પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવામાં આવે છે.
લેશન કરવા હું ક્યાંથી સમય કાઢું
Nikunj Kantariya 
દ્વારા
ગુજરાતી માનવ વિજ્ઞાન
વર્ણન
આપણે જાણીએ છીએ કે દિવસ ચોવીસ કલાકનો હોય છે. જો એ થોડો લાંબો કરી શકાય તો કેટલું સારું! તો આપણે દરરોજ સ્કૂલનું લેસન પૂરું કરી શકીએ અને આપણને જે કરવું હોય એનો પણ સમય મળે, ખરું ને! પણ જો આપણે ટાઈમ ટેબલ પ્રમાણે કરીએ તો ઘણું જ થઈ શકે છે.મહાભારત માં શ્રી કૃષ્ણ એ કહ્યું છે કે “સમય ની કાળજીપૂર્વક સંભાળ રાખો, નિર્બુદ્ધની પેઠે નહિ, પણ ડાહ્યા માણસની પેઠે,સમય નો બગાડ નહિ, સદુપયોગ કરો..આગળ વાંચવા માટે read now મારી બુક..