આ વાર્તા બે જૂની પ્રેમિકા અને પ્રેમિકાની છે, જેઓ 25 વર્ષ પછી ફરી ભેગા થાય છે. પુરુષ પોતાને અને સ્ત્રીને યાદ કરીને કહે છે કે તે હવે પણ એટલા જ સુંદર છે. સ્ત્રી પણ તેને યાદ કરે છે, પરંતુ બંનેની જિંદગીઓમાં બદલાવ આવ્યો છે. પુરુષ પોતાની લાગણીઓ વ્યક્ત કરે છે, પરંતુ સ્ત્રી નોંધાવે છે કે તે પોતાના પરિવારના નિયમોને અનુસરે છે, અને આથી તેઓ એકબીજાને છોડવાની વાત કરે છે. વાર્તા દરમિયાન, પુરુષ અને સ્ત્રીના વિચારો અને લાગણીઓ વચ્ચેના તણાવને દર્શાવવામાં આવે છે. પુરુષ પોતાને સુધારવા માટેની ઇચ્છા વ્યક્ત કરે છે, જ્યારે સ્ત્રી સંબંધોમાંથી દૂર રહેવું પસંદ કરે છે. અંતે, સ્ત્રી કહે છે કે જીવનમાં આગળ વધવું જરુરી છે, અને તેઓ એકબીજાને અલવિદા કહે છે. વાર્તામાં સમયના પસાર અને લાગણીઓની જટિલતા અંગેની ચર્ચા છે, જે જૂની યાદોને અને સંબંધોની ગહનતાને અન્વેષણ કરે છે.
આઠમો ભવ
JAY MAKWANA દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
‘હજુ પણ તું એટલી જ ખુબસુરત છો’ એક યુગ જેવી ખામોશી તોડતા હું બોલ્યો. એણે મારી આંખોમાંથી એની કાળી આંખો હટાવી લીધી. ચારેય આંખોની ભિનાશ એક સામટી એના ચહેરા પર ઉપસી આવી ને એ હસી પડી. એ જ ખુબસુરત હાસ્ય જે 25 વર્ષ પહેલા એના ચહેરા પર ઝળકતું ને મારા અરમાનો ઝમગાવી દેતું. ‘55 વર્ષની ઉંમરે પણ તે ફ્લર્ટ કરવાનું બંધ નથી કર્યું?’ એક સમયની કાળી ભમ્મર પણ હવે સફેદ પડી ગયેલી એની લટને ગાલ પરથી હટાવતા એ બોલી.
