કુહુએ આઈસ્ક્રીમ લીધો... અને બંને ચાલવા માંડ્યા..." બાય ધ વે... આઈ એમ નીરવ..." કહીને હાથ લાંબો કરે છે... કુહુ ...
આરુષિ હતાશ થઈને ત્યાં જ બેસી રહી... મનમાં એ જ વિચારો ઘુમરાયા કર્યા... અયાનનું ધ્યાન જતાં જ એ આરુષિને ...
સાંજના પાંચેક વાગ્યાની આસપાસ બધાં પહેલાં તો માંડવી બીચ પર ગયા... ત્યાં આરુષિ અને અયાન ઊંટ પર સવારી કરી... ...
આરુષિ પલઘડીએ તો સ્કૂટી લઈને ત્યાંથી અદશ્ય થઈ ગઈ.. અયાન ત્યાં જ પસ્તાવાનો ભાર લઈ બેસી રહ્યો...આરુષિ ફટાફટ ...
બાલ્કનીમાં ઊભી આરુષિ કૉફીનો એક ઘુંટડો પીવે છે... અને ફરી એ વીતી ગયેલી પળોની સફર પર કુહુને લઈ જાય ...
" કુહુ પ્લીઝ.... !! હવે એ વાત છોડને... જે થઈ ગયું એને યાદ કરીને શું કામ છે !!? ...
વહેલી સવારના પહોરની વાત જ કંઈક ઔર છે... સવારમાં શાંત અને પ્રફુલ્લિત મન હોય .... એમાં પણ હિલ ...
સવારમાં સૂરજના કુમળા કિરણો સીધા બારીમાંથી આરુષિ નાં મો પર પડે છે. અને તેની આંખો ધીમે ધીમે ખોલે ...
" આવી ગઈ આરુ બહું લેટ થઇ ગયું આજે.." અજેશભાઈ સોફા પર બેઠા ચા પીતા હતા અને આરુષિ ને ...
બીજા દિવસે સવારે વહેલા ઊઠીને ફટાફટ તૈયાર થઇને નીકળી જાય છે.. "આરુ, નાસ્તો તૈયાર છે.." આરુષિ ને ઉતાવળથી જતાં ...